<< Το yachting Ψυχορραγεί >>.

Μια πραγματική κατάσταση που χρησιμοποιείτε ανάλογα την κατάσταση , και για να εξηγούμαι λέω!!!!

 Δεν είναι δύσκολο να γράψουμε ένα παραμύθι . Περνούμε δυο , τρεις ηλίθιους στην τύχη και τους βάζουμε σε ένα κάστρο η σε ένα δάσος… Να σας δώσω ένα παράδειγμα.

Η Κοκκινοσκουφίτσα είναι ένα παραμύθι που το κατοικούν αποκλειστικά ηλίθιοι . Η γιαγιά της Κοκκινοσκουφίτσας ζει στο δάσος  και είναι ενενήντα χρονών. Πως σου κατέβηκε  , ενενήντα χρονών γυναίκα , να ζεις μονή στο δάσος ; Και αν πεις για την μαμά της κοκκινοσκουφίτσας  ; Άλλη ανεγκέφαλη του λόγου της. Δίνει στην μικρή το καλαθάκι και της λέει : ‘’ Παρ’το και πήγαινε φαί στην Γιαγιά!’’ Που το στέλνεις το κοριτσάκι στο δάσος κυρά μου ;Το ρίχνεις στο στόμα του λύκου!

Με το που φτάνει στο δάσος συναντάει τον πιο ηλίθιο λύκο  , ο οποίος δεν τρώει αλλά ερωτάει με αγωνία: ‘’ Που πας κοριτσάκι;’’ ‘’ Στην Γιαγιά απαντά  . Αντί να τη φάει , όπως θα έκανε κάθε λύκος με φυσιολογικό δείκτη νοημοσύνης, πηγαίνει στο σπίτι της γιαγιάς και στήνει ολόκληρο σενάριο . Χτυπάει την πόρτα , τον ερωτάει η γιαγιά ποιος είναι και λέει η κοκκινοσκουφίτσα , και του ανοίγουν την πόρτα . Και εδώ  έχουμε την επιβεβαίωση ότι η Γιαγιά τα έχει χάσει τελείως :

Έστω και αν η Κοκκινοσκουφίτσα είχε βραχνιάσει πως γίνεται η γιαγιά να μην καταλάβει ότι ήταν ο Λύκος; Προσέξτε την καλή αγωγή του λύκου , που δεν θα έμπαινε να φάει κάποιον χωρίς προηγούμενος να χτυπήσει την πόρτα.

Εδώ έρχεται το αριστούργημα της ιστορίας . Το πραγματικό μεγαλοφυές: ο λύκος αντί να στηθεί πίσω από την πόρτα με ένα ρόπαλο και να περιμένει , φοραει νυχτικό , σκουφάκι με ειδικές τρύπες για να βγαίνουν τα αυτιά του και χώνεται στο κρεβάτι , η Κοκκινοσκουφίτσα  μπαίνει , κοιτάζει τον λύκο και αντί να τρέξει με χίλια του λέει « Ω Γιαγιά τι μακριές τρίχες που έχεις;>> , και τίθεται το καυτό ερώτημα πως δεν ξεχωρίζει η κοκκινοσκουφίτσα που οι δικοί της άνθρωποι την αποκαλούν Αϊνστάιν τη γιαγιά από έναν λύκο; Ποιον έχει για γιαγιά τον Κινγκ Κονγκ ; Μετά φτάνει ο κυνηγός πυροβολεί τον λύκο  και από τότε αγνοείται η τύχη και του λύκου και της γιαγιάς και της ηλιθίας με το κόκκινο σκουφί.

Έτσι έχει το παραμύθι  στο yachting αλλά και στον θαλάσσιο τουρισμό και η λύσις είναι  συγκεκριμένες και ας σταματήσουν μερικά γατάκια ,  με το δράμα που ζουν. Όλοι ξέρουν ότι στην κρίση κάποιοι χαίρονται , και κάποιοι  αιμορραγούν και μαζί τους τα πληρώματα. Το κράτος πρέπει να βοηθήσει όλους τους εμπλεκομένους χωρίς να ξεχνά όμως τον Έλληνα επαγγελματία ναυτικό που κάνει την διαφορά κάθε καλοκαίρι ,  και να κάνει τα δέοντα.

Δεν είναι δυνατών μέσω διαφόρων δημοσιευμάτων ,  να μας προτείνουν να εργαστούμε ως αλλοδαποί σε ξένα σκάφοι  σε μια χώρα που στο μόνο που δεν πάσχει είναι στην θάλασσα.

  (Prokroustis)